Leerambassadeur Dave Smit aan het woord

‘Ik ben altijd een soort boemeltje door Zandvoort geweest: ik moet rustig op gang komen, op mijn manier’, begint Dave. ‘Zo was dat ook op school. Het moet op mijn eigen tempo gaan, ik houd van vrijheid en niet van dat autoritaire. School vond ik verder wel leuk, maar ik ben enorm gepest, waardoor ik faalangst heb ontwikkeld. Daar heb ik nog steeds last van. Faalangst maakt doorleren lastig, maar niet onmogelijk, weet ik nu. Ik heb al verschillende opleidingen gevolgd: van mijn studie sociaal pedagogisch werker tot de clownscursus. Ik ben enorm zoekende geweest. Ik weet dus hoe dat is. Daarom help ik als leerambassadeur anderen ook graag.’

Als leerambassadeur is het Daves taak om collega’s te ‘motiveren en te prikkelen’, zo vertelt hij. ‘Zodat ze blijven leren en zich blijven ontwikkelen. En dan specifiek in de gehandicaptenzorg natuurlijk, waarvoor ik eerder al ‘gewoon’ ambassadeur was. Via een nieuwsbrief van het CNV zag ik de mogelijkheid om ook nog leerambassadeur te worden, dat sloot natuurlijk perfect aan.’

Naaste collega's weten mij te vinden

‘Mijn rol als leerambassadeur is nog pril, maar iedereen weet ervan. Als er een vraag is, komen ze al gauw bij mij uit. Ik merk dat mensen me als directe vraagbaak op de werkvloer dus goed kunnen vinden’, vertelt de veertigjarige begeleider. ‘Zo was er een collega die de opleiding tot Verzorgende IG wilde doen, maar enorm twijfelde. Ik heb haar toen over de streep getrokken. Of die keer dat iemand iets met muziek wilde doen – voor diegene heb ik toen een leuke dagworkshop gevonden, daar is gewoon opleidingsbudget voor. Het is zo leuk om dan het enthousiasme te zien, als ze terugkomen van hun opleiding. Dat doet mij ook wel wat.’

Dave heeft geen vaste momenten waarin hij zijn rol vervult. ‘Ik stap gewoon op mensen af tijdens werk, of zij komen zelf naar mij toe. Dan doen we even een gesprekje.’ Een eigen werkruimte hiervoor heeft hij dus niet. ‘Misschien komt dat nog, of dat ik een inloopspreekuur krijg. Ik doe het pas sinds een paar maanden, natuurlijk.’

Toch is hij al behoorlijk enthousiast over zijn nieuwe functie. ‘Het geeft zoveel voldoening, ik hoop straks ook meer zzp’ers aan te spreken. Die hebben we ook volop in de zorg. Ik hoop ook dat meer organisaties de waarde gaan inzien van de leerambassadeur. Als mensen zich blijven ontwikkelen op hun werkplek, zullen ze ook eerder blijven, denk ik. Ik hoop dat er meer bekendheid voor het leerambassadeurschap komt. Dat het project zich straks als een olievlek over heel Nederland verspreidt. Dat is het absoluut waard.’