‘Kinderen zitten nu soms twee dagen op rij thuis’

Personeelstekort in het onderwijs dwingt tot 4-daagse schoolweek

Het onderwijs staat voor enorme uitdagingen door het aanhoudende personeelstekort. Sommige scholen zijn wegens het tekort al overgegaan op een 4-weekse schoolweek. Een lerares in het speciaal basisonderwijs deelt anoniem haar verhaal met CNV: ‘We werken structureel over en gaan er letterlijk aan onderdoor. Het kan zo niet meer.’

Dagelijks groepen die thuis moeten blijven

‘Op onze speciale basisschool hebben we dagelijks groepen die thuis moeten blijven, groepen die op het laatste moment verdeeld moeten worden en zijn er plannen om meerdere groepen naar een 4-daagse schoolweek terug te brengen. We hebben juist een kwetsbare onderwijsgroep waarvoor veiligheid en voorspelbaarheid noodzakelijk zijn. Onze leerlingen zitten op speciaal onderwijs vanwege zware leer- en ondersteuningsbehoeften. Ook voor hun ouders is een 4-daagse schoolweek zwaar. Zij missen thuis de ondersteuning als de school dicht is en opvang is niet zomaar te organiseren met het werk en hun familie en vangnet.’

Niet de oplossing

‘Bovendien is die 4-daagse schoolweek voor leerlingen de oplossing niet. De leerkrachten zijn gewoon aan het werk op die vijfde dag, want het administratieve werk en de overleggen met collega's en ouders gaan door. Het geeft alleen lucht voor de groepsvervanging die door personeelstekort soms onmogelijk is. Ook is de 4-daagse schoolweek geen oplossing voor het hoge ziekteverzuim. De reden dat mensen in het onderwijs ziek worden en uitvallen ligt aan de hoge werkdruk, mede door het personeelstekort, en het geringe gehoor dat wordt gegeven aan de leerkrachten en hun problemen.’

Overleven in plaats van lesgeven

‘Op dit moment staat de teller op onze school op zeven langdurige zieken. Dit zorgt voor een domino-effect: Bijna iedereen wordt voor de klas gezet. Ook de intern begeleider, therapeuten en leraarondersteuners. Didactische overleggen worden zeldzaam, nieuwe docenten zitten zonder begeleiding, en administratieve taken blijven liggen. Daardoor wordt de werkdruk alleen maar hoger en de overgebleven leraren hebben geen fut meer. Het is overleven in plaats van lesgeven. Het is gewoon te veel. We werken structureel over en gaan er letterlijk aan onderdoor. Het kan zo niet meer.’

Lerarenondersteuning moet prioriteit worden

‘De “confetti” aan subsidies die de overheid tegen het onderwijs aangooit, is geen structurele oplossing. Het biedt geen lucht. Ook een hoger salaris heeft geen zin als er geen leraren zijn. Het is belangrijk om nieuwe mensen te vinden die in het onderwijs willen werken. En vooral om ervaren leraren te behouden. Verder is er ruimte en mankracht nodig om alle nieuwe leraren te begeleiden. Anders verlies je deze weer heel snel. Bovendien vind ik dat de overheid van lerarenondersteuning een prioriteit moet maken. De overheid moet inzien dat onderwijs een enorme invloed heeft op de toekomst van de samenleving. Naast het welzijn van de leerlingen is het welzijn van leraren hiervoor van groot belang. Daarom is het goed om het verborgen leed van de leraar aan het licht te brengen. Dat de scholen open zijn, betekent niet dat het goed gaat.’

Grenzen stellen

‘Wat we in het onderwijs zelf kunnen doen? Onze grenzen stellen. Niet de hele tijd doen alsof het allemaal wel lukt. En net als twee collega’s van mij en ikzelf aangeven dat invallen en extra werken niet langer gaat. Al deden we dit met pijn in ons hart, want nu zijn de kinderen soms twee dagen achter elkaar thuis. Maar het is nodig voor onze mentale gezondheid.’

Lees meer verhalen over personeelstekort

Het al te grote personeelstekort in de sectoren onderwijs, overheid, publieke diensten, zorg en welzijn lijkt nog verder toe te nemen, terwijl het onmisbare werk door moet gaan. CNV luidt de noodklok! We halen verhalen op om de alarmerende tekorten aan te kaarten bij politiek Den Haag.