Mannen(wan)hoop tijdens de overgang

‘Je krijgt je vrouw terug. Echt!’

Ook al doet ze zes keer de airco aan-uit-aan-uit-aan-uit, als man stel je je prikkelbare vrouw niet zomaar vragen over haar overgang. Idem je collega in haar lunchpauze. Toch is praten dé weg om het voor alle partijen thuis en op het werk zo leuk mogelijk te houden tussen de opvliegers door. Het Men Only-webinar van CNV van maandag 13 maart was dan ook best behulpzaam voor het bespreekbaar maken van het taboe van ‘haar’ hormoonschommelingen. Een persoonlijke impressie.

Het biologisch-technisch verhaal van Anita Feddema en Martina Den Hoedt, de twee verpleegkundig-overgangsconsulenten in het panel, is prima te volgen voor mijn mannenbrein. Vrouwen verzeilen rond hun 45ste in de overgang. Klachten duren vijf tot twaalf jaar. 20% ervaart ze als mild, 60% als vervelend en 20% als ernstig. Symptomen: opvliegers, nachtzweten, droogte en gevoeligheid ‘daar beneden’, urineverlies, blaasontstekingen, geen zin in seks, stemmingswisselingen, geïrriteerdheid, extreme vermoeidheid, lusteloosheid, hartkloppingen, slecht slapen, vergeetachtigheid, hoofdpijn en gewichtstoename. Nog nooit van gehoord: het zorg-hormoon verdwijnt. Dus dat de vrouw in kwestie geen zin heeft in koken. Of dat ook zij de wasmand onderaan de trap laat staan.

Help!

Verstandelijk bevat deze vent dat nog. Maar emotioneel? Volgens panelleden Isa Hoes en Medina Schuurman verzucht menig man: ‘Help, ik ben mijn vrouw kwijt. Wanneer krijg ik haar terug?’ Rond 1850 was de overgang nog geen ding: vrouwen werden gemiddeld maar veertig. In de vorige eeuw werkten niet veel vrouwen buitenshuis en bij overgangsklachten kroop ma als de kinderen naar school waren terug in bed. In tweeduizend-nu hebben vrouwen hun carrière en beïnvloedt de overgang de balans tussen werk en gezin. ‘Door werkstress verergeren de overgangsklachten en door overgangsklachten de werkstress.’

Minder werken, lagere functie

Over het werk gesproken: hoe ga je als man om met collega’s in de overgang? Volgens panelleden Patrick Fey van vakbond CNV en manager Roeland Hassefras met 3.000 medewerkers in de zorg, waarvan 80% vrouw, zit een wettelijk overgangsverlof er niet in. Maar een werkgever kan in jaargesprekken een opening creëren waarin een ‘overganger’ zelf aangeeft wat ze nodig heeft. Bijvoorbeeld later beginnen of thuiswerken. Het zou volgens de dames panelleden in ieder geval niet nodig moeten zijn dat het beestje de naam ‘burn-out’ krijgt. Of dat ‘dan maar’ geopteerd wordt voor minder werken, of een lagere functie met minder verantwoordelijkheid.

Afkoelkamer?

En praktische voorzieningen dan? Raam-open-raam-dicht-discussies zullen wel blijven. Maar wat te denken van een afkoelkamer? Of een douche of omkleedruimte als het zweet weer eens uitbreekt? Wellicht iets voor CNV’s specifieke overgang-webinars voor managers en hrm-medewerkers.

ANWB-fietstassen

Voor de man thuis op de bank geldt: toon op een juist moment, zonder verwijt of spot, belangstelling voor deze levensfase van je vrouw. ‘Temeer omdat jou over een paar jaar de penopauze wacht. Als je nu lief bent tegen haar, is zij straks lief tegen jou.’ En één troost: uiteindelijk groeien de hormoonspiegels van man en vrouw zo naar elkaar toe dat ze op hun zeventigste dezelfde fietstassen en jassen bij de ANWB-winkel kopen voor hun dagje weg. ‘Ook de overgang gaat voorbij. Echt waar.’

Voor tips, webinars en masterclasses, voor werknemers en werkgevers: www.cnv.nl/overgang