Ik had een keer een meetapparaat voor luchtkwaliteit in de klas waarbij een groen lampje ging branden bij ‘gezonde frisse lucht’ en een oranje lampje als er geventileerd moet worden. Rood gaf aan dat de luchtkwaliteit ‘slecht’ was. De ramen waren dicht voor deze test. Het duurde schrikbarend kort voordat groen veranderde in oranje, hooguit 20 minuten. En na een minuut of 35(!) ging het metertje al op rood. 9 Uur ’s ochtends, het moment waarop je na het lezen gaat beginnen met je instructie voor rekenen, in alarmerend slechte luchtkwaliteit dus. Wanneer er niet geventileerd wordt, lopen de concentratie koolstofdioxide en de temperatuur alleen maar verder op. Zo gek is het dus niet dat de belabberde muffe lucht die er de tweede helft van de dag in een klaslokaal hangt, zorgt voor hoofdpijn en moeite met concentratie. ‘Even een frisse neus halen,’ is dus niet alleen goed voor de bewegingsbehoefte van de kinderen, maar is letterlijk een adempauze.
Ramen open is noodzakelijk
Dat het noodzakelijk is om de ramen open te doen is duidelijk. Al is het vooral in de winter dan wel weer heel koud voor het groepje kinderen dat dicht bij het geopende raam zit, middenin de tocht. ‘Mag het raam dicht? Het is zo koud.’ En wat te denken van geluid dat door dat open raam naar binnenkomt als er een andere groep pauze heeft. Niet altijd handig. En zo blijf je soms de hele dag aanmodderen met ramen en deuren openen en weer dichtdoen.
In mijn fantasie zie ik voor me hoe er net als in een vliegtuig zuurstofmaskertjes uit het plafond naar beneden komen zodra het rode lampje gaat branden. Zolang dat alleen bij een fantasie blijft, zullen we toch vooral niet moeten vergeten om de ramen open te doen.