Ik ben immuun, omdat ik de ziekte al heb gehad. Ik hoef niet meer bang te zijn, dus misschien is mijn oordeel iets te kort door de bocht. Maar ik denk dat de kans dat je nu op school coronaoploopt, veel kleiner is geworden’, zegt Sofie Govaert, hoogbegaafdenspecialist, plusklasjuf op vier verschillende scholen, adviseur passend onderwijs in primair en voortgezet onderwijs en huiswerkbegeleider. ‘Erwordt goed geventileerd, kinderen en personeel houden afstand tot elkaar. Het café waar wij met carnaval corona opliepen, was klein, benauwd en propvol feestvierders, die in elkaars oor liepen te hijgen en tetteren.’
Scholen op stelten
Ze heeft een flinke jas uitgedaan zegt ze. ‘Het gekke is, mijn man heeft vijf dagen in het ziekenhuis gelegen. Hij was er echt beroerd aan toe, maar is er als eerste weer bovenop gekomen. Mijn beide dochters van 7 en 9 jaar zijn ook ziek geweest, de oudste had 40,5 graden koorts, Ik was kortademig en koortsig, maar op zich ging het wel. Alleen blijken de klachten bij mij van langduriger aard, want ik heb nog steeds vermoeidheidsproblemen. Een week voor de lockdown wist ik dat we corona hadden. Ik heb meteen de directeuren gebeld. Dat gaf gelijk een een hoop trammelant, want iedereen moest een brief krijgen dat er corona was geconstateerd op de school. Dat ouders daar behoorlijk van schrokken, kan ik mij voorstellen. Ook de media waren er vrij snel achter. Je moet je voorstellen: ik zat bij de eerste honderd besmette Nederlanders en ik was nog leraar ook.’ Haar jongste dochter was daar minder van onder de indruk tekent Govaert op in haar column in Trouw: Binnenshuis zit de stemming er inmiddels wat minder in. De oudste ligt in bed, en omdat de jongste nu in haar eentje les krijgt van de ‘stomste juf ter wereld’ moet ik alles uit de kast halen om haar bij de les te houden.
Leuke dynamiek
‘Mij werd gevraagd of thuisisolatie niet vreselijk is, maar daar kan ik alleen maar kort over zijn: dat is niet erg’, zegt Govaert. In haar column schrijft ze: 'Er zijn ons veel mensen voorgegaan die zoveel langer en zoveel ellendiger opgesloten zijn geweest, dat we geen knip voor de neus waard zouden zijn als we daarover zouden klagen. Een paar weken in een twee-onder-een-kapwoning met een tuin en genoeg te eten is toch echt een peulenschilletje vergeleken met de ijspegels in Het Behouden Huys op Nova Zembla.’ Als premier Rutte het sein op groen zet voor een gedeeltelijke herstart van de basisscholen, is het voor Govaert even wennen met klasjes van maximaal vijf leerlingen, maar al vrij snel is ze positief. ‘De verschillende groepen mochten niet gemengd worden, dus ik geef veel korte lesjes. Juist daardoor ontstaat er een leuke dynamiek. Normaal heb ik 12 kinderen, nu lijkt het bijna privé-onderwijs. Lekker kletsen, minder lesgeverig. Je staat dichter bij ze (lacht: ‘figuurlijk uiteraard’), het is veel persoonlijker. Ze zijn vooral benieuwd naar hoe het was om corona te hebben. In ons dorp is dat niets bijzonders, maar dat blijkt een paar dorpen verderop toch anders te zijn. Ik ben de enige persoon die ze kennen die het virus heeft gehad. Het is een dankbaar gespreksonderwerp, maar de rest van de dag ben ik versleten.’
Aanraken
Voor Govaert was het online lesgeven niet zo ingewikkeld met hoogbegaafde leerlingen. ‘Ik heb een aantal kinderen begeleid, de rest stuurde ik elke week mailings met breinkrakerpuzzels en escaperooms of de opdracht een werkstuk te maken, om te voorkomen dat ze zich thuis verveelden. Maar wie wat gedaan heeft, heb ik niet allemaal gecontroleerd. Van sommige kinderen kreeg ik feedback, maar er was ook een jongen die op een boerderij woont en al die tijd zijn vader heeft geholpen. Fantastisch toch, dat soort kansen?’
Het valt haar op dat haar collega’s nu meer ontspannen zijn. ‘Ze vinden het heerlijk dat het maar halve klassen zijn. Er is veel meer aandacht voor de kinderen. Wat ik ook heb gemerkt, is hoe vaak je de kinderen aanraakt. Even een schouderklopje, even ernaast zitten en meekijken, even tegen je aantrekken omdat het verdrietig is. Nu kan dat allemaal niet meer en dat voelt heel tegennatuurlijk.’
Puzzel
Dat de basisscholen op 8 juni weer helemaal opengaan zou niet Govaert’s advies zijn geweest. ‘Eerst dat thuisonderwijs uit de grond gestampt, toen op school keihard gewerkt om leerlingen in te delen, groepen te maken, een puzzel van hier tot Tokyo met broertjes en zusjes en kinderopvang. En nu nog vier weken voluit tot de zomervakantie. Er zijn best wat leraren die het nog niet veilig genoeg vinden om naar school te gaan. Omdat ze ouder zijn of kwetsbaar of een kwetsbare partner hebben. En niet onterecht bleek met vier besmettingen op een school in Limburg. Ik had het maar even zo gelaten als overheid, zeker met het oog op het lerarentekort.’
