‘De onderwijstijd draagt eraan bij dat tieners lijden aan burn-out.’ Woestenberg vindt het daarom niet langer verdedigbaar dat de onderwijstijd niet naar beneden kan omdat ons systeem teveel afwijkt van andere landen. Maar wel graag dan in een aanpak ‘waarbij de baan van leraren én de schoolweek van leerlingen behapbaar is. De crux daarbij zit in de splitsing van onderwijstijd en schooltijd.’ Vooralsnog wil het ministerie het voorstel voor een splitsing niet overnemen.
Reflex
Ook het vollopen van het curriculum is voor Woestenberg een herkenbare constatering, ‘omdat bij maatschappelijke kwesties de reflex al snel is dat het onderwijs moet bijdragen aan de oplossing – zeker ook vanuit de politiek. En ook wij vinden net als de Onderwijsraad dat bij innovatieve samenwerkingsvormen gekeken moet worden naar de samenwerking tussen bevoegde leraren en een didactisch team met specialisten, onderwijsassistenten en ander ondersteunend personeel. Daarvoor moet goed gekeken worden wat bij de kerntaak van een bevoegd leraar past en wat bij het team daaromheen.’
