Wat een cadeautje, het Nationaal Plan Onderwijs (NPO), om alle corona-achterstanden weg te poetsen met een astronomisch bedrag. Uitgaande van €700,- per leerling heb je het al snel over twee ton per school. Vrij besteedbaar; maar ook weer niet helemaal, want er is wel een keuzemenu opgesteld. Een keurig overzicht met de interventies, de bijbehorende leerwinst, en met de ingeschatte 'bewijslast' en investering op een schaal van 1 tot en met 5.
Als school moeten we kiezen. Waar willen we dit budget aan besteden? Hoog op onze wensenlijst staat twee keer per week gymles door de vakleerkracht. Zodat je als leerkracht niet zelf de gymles hoeft voor te bereiden en te geven, en dus wat extra tijd hebt voor andere zaken. Verder kwam vooral de wens voor meer handen in de klas. Een onderwijsassistent (of leerkracht) erbij, die de kinderen die dat nodig hebben extra aandacht kan geven, of even waarneemt in de klas terwijl je zelf wat meer aandacht geeft aan kinderen die dat nodig hebben. Wat mij verbaasde was dat er bij deze interventie een schamele +1 (wat één maand leerwinst zou zijn) op het menu staat.
De topper van het menu wat leerwinst betreft; is 'feedback', met +8! Ik interpreteer dit als dat je als leerkracht feedback krijgt van collega A, die jouw gedane werk heeft geobserveerd en geanalyseerd en voorziet van 'tips en tops'. Maar om dit degelijk te kunnen doen, zal collega A hier wel de tijd voor moeten krijgen. En daarvoor zijn die extra handen dus weer zo ontzettend nodig. Voordat de zomervakantie begon kregen we het ietwat teleurstellende bericht dat de gymleerkracht al was volgeboekt. En een beschikbare onderwijsassistent was ook nog niet gevonden. Een aantal collega’s zijn bereid om tijdelijk een dagje extra te komen werken, en zo doen we weer wat we altijd doen: we lossen het zelf op. Nieuwe laptops dan maar?
