Ik weet nog dat ik over de verkiezingsprogramma’s in een nummer van Schooljournaal las. In eerste instantie was ik super enthousiast. Werkelijk waar, iedere partij had het goed voor met het onderwijs. Wie er ook zou winnen, het onderwijs kwam altijd als winnaar uit de bus. In tweede instantie maakte mijn enthousiasme plaats voor realisme. Het leek te mooi om waar te zijn. Het goede nieuws is dat de lonen van zowel het primair als voortgezet onderwijs zijn gestegen. Maar als we dit afzetten tegen de prijsstijgingen, dan denk ik dat we van geluk mogen spreken als onze koopkracht er niet op achteruit gaat. Voor de rest gebeurt er nog niet zoveel met al die mooie verkiezingsprogramma’s.
Ondertussen is er nog steeds een flink lerarentekort. Een tekort dat bij sommige scholen nog nijpender is geworden omdat er door de inzet van NPO-gelden meer vraag is naar leraren. Mijn neefje Mees ziet hiervan vooral de voordelen. Hij heeft al een aantal dagen vrij gehad doordat zijn juf ziek was. Daarom heb ik zes duurzame adviezen aan de politiek: 1) bied alle lerarenopleidingen kosteloos aan; 2) stel voor alle startende leraren een woning beschikbaar; 3) trek de lonen van leraren gelijk met de lonen van hbo-functies in de particuliere sector; 4) stop met alle onnodige administratieve rompslomp, de primaire taak van leraren is lesgeven; 5) splits in de pabo-opleiding het kleuteronderwijs af van de midden- en bovenbouw; 6) zorg dat je onderwijsassistenten goed beloont en ruimschoots inzet, deze extra handen in de klas zijn goud waard.
Ik weet zeker dat een groot deel van de problemen in het onderwijs hierdoor als sneeuw voor de zon zullen verdwijnen. En als ze nou echt héél slim zijn in de politiek, dan passen ze 1 t/m 3 ook toe bij de politie en de zorg. Want die zitten in hetzelfde schuitje. Het zal deze beroepen aantrekkelijker maken. En houden! De kosten kunnen volgens mij nooit een probleem zijn. Tijdens de coronacrisis was er ook meer dan genoeg geld voor de steun en handhaving. Het enige probleem is dat het in de politiek nog steeds niet als een echte crisis wordt gezien.
