Praat je op het werk over privéproblemen?

Foto bovenaan artikel: René Bouwman

Bibiana Drent (40), projectleider, gemeente Utrecht

‘Vier je succes samen, maar deel ook je verdriet of teleurstelling!’ Daar gelooft Drent in. ‘Ik praat met mijn collega’s en leidinggevenden over dingen die bij mij spelen op het werk en privé. Leuke dingen, maar ook als het niet zo lekker gaat en invloed heeft op mij. Begin dit jaar had ik een bod gedaan op een huis, dit was geaccepteerd en de papieren werden getekend, toen op het allerlaatste moment de verkopers zich zonder reden terugtrokken. Uiteindelijk is alles goed gekomen, maar dit had best invloed op mijn gemoedstoestand. Ik vond het toen fijn om dit met mijn collega’s en leidinggevende te bespreken. Sfeer is hierin heel belangrijk, want op zo’n moment ben je op je kwetsbaarst. Als collega’s en ook je leidinggevende lief en leed delen, voel je je vrij(er). Bij mijn werkgever gebeurt dat, waardoor ik sneller en makkelijker mijn dingen deel. Ieder mens moet zichzelf kunnen zijn en (privé)kwesties kunnen bespreken op het werk. Maar belangrijk is ook dat het management zijn kwetsbaarheden af en toe deelt. Dit vraagt wel wat van een werkgever en leidinggevende en betekent dat oude patronen doorbroken moeten worden.’

Bas van der Made (35), toezichthouder Onderhoud grijs, gemeente Moerdijk

‘Het plotseling overlijden van mijn schoonmoeder liet zien dat ik bij zowel mijn collega’s als mijn leidinggevende terechtkon. Zij hebben mij enorm geholpen. Verlof werd geregeld en ik werd uit de wind gehouden doordat alles van mij werd overgenomen. Ja ik kan altijd bij ze terecht. Ze geven mij het gevoel gehoord te worden, denken mee in oplossingen en tonen oprechte interesse. Ook na mijn verlof staan we er nog geregeld bij stil en kan ik mijn verhaal kwijt. In principe houd ik mijn privéproblemen voor mezelf, maar ik weet nu dat ik bij mijn collega’s en leidinggevende terechtkan. Of bij één van onze vertrouwenspersonen.’ Van der Made is blij met zijn werkgever en met zijn functie. ‘Mijn schoonmoeder paste vaak op onze kinderen. Na haar overlijden besef ik pas hoe belangrijk het is om je kind(eren) mee naar werk te kunnen nemen. Mijn vrouw werkt in de zorg en is in de avonden en weekenden vaak weg. Word ik dan ineens opgeroepen en lukt het niet een oppas te regelen, gaan de kinderen gewoon met mij mee de auto in om ergens een weg of trottoir te bekijken.’

Mérette Kiers (38), Klanten Contact Centrum Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier, Heerhugowaard

‘Ik denk dat je er niet aan ontkomt om op je werk over privéproblemen te praten. Uiteraard moet dit wel veilig voelen. Gelukkig is dit op mijn werk zeker het geval. Ik kan het met al mijn collega’s, leidinggevende en clusterhoofd goed vinden. Als er iets aan de hand is op privégebied, dan kan ik dit altijd bespreken, daar is mijn leidinggevende ook erg scherp op. Het werk moet goed gaan, maar dan moet het ook met de medewerkers goed gaan. Iedereen heeft wel eens mindere momenten of periodes. Vorig jaar ben ik samen met mijn partner Diane moeder geworden van Mette. Een spannende en drukke tijd omdat ik naast mijn werk rondom de uitgerekende datum ook mijn studie moest afronden. Gelukkig had ik zes weken ouderschapsverlof en kon ik er echt zijn voor Diane en Mette. Terug op het werk heb ik er met mijn collega's goed over kunnen praten; een eerste kind is natuurlijk heftig en dat begreep iedereen. Ook in die periode kreeg ik alle ruimte om te wennen aan het moeder zijn en hoe dit te combineren met werk. Kinderopvang op het werk zou perfect zijn denk ik, dat zou een heleboel mensen heel erg veel tijd schelen.’