CNV-onderzoek: meerderheid hulpverleners agressief bejegend

72% van de hulpverleners heeft te maken met schelden en bedreigen door burgers, patiënten of cliënten. 31% is met fysiek geweld in aanraking gekomen, zoals slaan en schoppen. 1 op de 10 is gewond geraakt door agressie op het werk. Bijna driekwart van de ondervraagden stelt dat de agressie toeneemt.

Dit blijkt uit CNV-onderzoek onder 1.000 werkenden in de hulp- en dienstverlening. De enquête is afgenomen onder mensen in onder andere de zorg, brandweer, veiligheid en ov-personeel.

Meer ziekmeldingen door agressie
12% heeft langdurige psychische schade opgelopen door agressie op het werk. De helft stelt dat de stress op het werk toeneemt door agressie en een kwart merkt dat het aantal ziekmeldingen toeneemt. 4% zit langdurig ziek thuis door agressie op het werk. Bijna 1 op de 10 heeft een trauma opgelopen als gevolg van de toegenomen agressie van burgers, reizigers of patiënten.

Ziekmakend
‘We maken onze werkenden in de hulp- en dienstverlening letterlijk ziek. Het is onbestaanbaar dat de agressie zo ver is doorgeslagen. Onze publieke dienstverleners staan steeds meer met de rug tegen de muur. Dit is een zeer zorgwekkende ontwikkeling,’ stelt Piet Fortuin, CNV-voorzitter. ‘De vraag is hoe we Nederland in de toekomst leefbaar en veilig kunnen houden als onze hulp- en dienstverleners hun werk niet meer kunnen doen.’

Zorgsector meeste agressie
In de zorgsector heeft men het meeste te maken met fysieke agressie. Daar raakt men ook het vaakst gewond als gevolg van geweld op het werk. De zorg springt er ook uit als het gaat om mentaal geweld zoals schelden en bedreigen, gevolg door onderwijs en de OV-sector.  

Psychische ondersteuning schiet tekort
De helft van de werkgevers biedt geen psychische ondersteuning aan werkenden die te maken hebben met agressie. 53% is ontevreden over de ondersteuning die hun werkgever biedt als ze met agressie te maken hebben.

Fortuin: ‘We roepen alle werkgevers op om snel werk te maken van adequate, psychische ondersteuning. Iedere werkende die te maken heeft met patiënten, cliënten, burgers of reizigers moet hier recht op krijgen. Werkgevers kunnen de agressie in de samenleving niet oplossen maar ze kunnen hun mensen wel zo goed mogelijk ondersteunen.’