De afgelopen weken is er intensief tussen werkgevers en bonden gesproken. Daarbij is de input van de diverse werkgroepen besproken en in afspraken gegoten. Echter op de loonstijging werd onvoldoende bewogen.
Magere loonstijging – hoge inflatie
De laatste loonsverhoging was 4% op 1 mei 2022 uit de huidige cao. Op dat moment een aardig resultaat, maar met de wetenschap van vandaag erg mager. Tussen mei vorig jaar en afgelopen mei zijn de prijzen met ca. 15% gestegen.
In deze cao moeten wij dus niet alleen vooruitkijken, maar hebben wij ook nog iets te repareren.
Sector uit elkaar gespeeld
Na de loonsverhoging van 1 mei 2022 hebben veel bedrijven op eigen initiatief nog extra structurele en/of eenmalige verhogingen aan de medewerkers gegeven. Dat is voor die werknemers hartstikke fijn, maar de meeste bedrijven hebben naast die 4% helemaal niets gedaan. De koopkracht van die medewerkers is nog meer gedaald.
Bonden bewegen; werkgevers te weinig
FNV en CNV hebben tijdens de onderhandelingen veel toegegeven op de looneisen die aan het begin van de onderhandelingen zijn gecommuniceerd. Een cao sluiten is geen doel op zich en op een gegeven moment zijn bonden geconfronteerd met een uiterste aanbod van de werkgevers. Even los van de percentages; het aanbod voelt als een slag in het gezicht van alle medewerkers.
Bonden stellen ultimatum
FNV en CNV zullen voor 1 juli a.s. een ultimatum versturen naar de werkgevers. In dit ultimatum zullen wij onze minimumeisen voor een nieuwe cao communiceren met daarin de oproep om voor 1 september onze eisen in te willigen. Gebeurt dat niet, dan zullen voor het eerst in de geschiedenis vakbondsacties worden georganiseerd bij de energiebedrijven.
