‘Of secundaire arbeidsvoorwaarden belangrijk zijn? Ja wat mij betreft wel. Niet alleen voor de werk-privébalans, maar omdat elke werknemer anders is. Passende arbeidsvoorwaarden zijn ook een signaal of je gezien en gewaardeerd wordt. Als interimmer hecht ik waarde aan afspraken over bijvoorbeeld thuiswerken. Fijn voor de focus of vanwege de rust na een (verre) reis. Net zoals het kunnen beschikken over een werktelefoon en laptop. Maar bovenal, hoe word ik opgenomen binnen de organisatie als externe? Kan ik bijvoorbeeld meedoen aan een onboarding-programma, kennismakingen plannen en mag ik ook een kerstpakket komen afhalen?
Van mijn collega’s in loondienst hoor ik dat ze de mogelijkheid om trainingen te volgen en persoonlijke ontwikkeling belangrijk vinden. Hiervoor heb ik zelf tien jaar in loondienst gewerkt en was het niet altijd duidelijk wie gebruik mocht maken van het trainingsbudget. Jammer, de wil om te investeren in de ontwikkeling van je medewerker is een krachtig signaal. Er zijn nog grote stappen te zetten als het gaat om regelingen rondom diversiteit-, inclusie- en gelijkwaardigheid. Denk aan een flexibele religieuze feestdag, het dichten van de loonkloof tussen man en vrouw of transitieverlof voor transpersonen. En ook een betere aansluiting bij verschillende generaties op de werkvloer. Daar mag meer aandacht voor zijn.’
(foto: Bert Beelen)