Wat gaf voor jou de doorslag om te gaan staken?
'De inflatie was de druppel. We hadden een hoge salaris-eis neergelegd bij het management. Was het management daar een beetje in meegegaan, dan hadden we kunnen onderhandelen. Maar het lage tegenbod voelde als een belediging. Wat niet meehielp was dat het vertrouwen in het management weg was.'
Hoe reageerde je omgeving op de staking?
'Niemand reageerde raar, er werd zoveel gestaakt overal. Ik vond zelf de reacties op social media opvallend. Mensen die je niet kent, die geen idee hebben wat voor werk je doet, reageren met: "Ze moeten blij zijn dat ze nog werk hebben." Ja natuurlijk. Maar we moeten ook genoeg geld verdienen om onze rekeningen te kunnen betalen.'
Wat heeft staken je gekost?
'Best veel, vooral ook in energie. Staken is zeer vermoeiend, het hakt er echt in. Ik dacht vroeger dat mensen die staakten thuis koffie zaten te dringen en gewoon doorbetaald kregen. Maar je bent er 24 uur per dag mee bezig. In gesprekken, met acties, op je hoede zijn hoe je naar je werkgever reageert. Je doet het alleen als het broodnodig is. Het is een investering in je toekomst.'
