‘Ik ben jurist. Het zijn een soort puzzeltjes die ik de hele dag zit uit te denken. De helderheid die daarvoor nodig is, mis ik nu regelmatig door de zware hoofdpijn en het slechte slapen. Ik heb veel last van concentratieverlies.’
‘Hé? Nu al?’
‘Nee, ik praat niet met collega’s over mijn klachten. Ik heb geen zin om dan gelijk te horen: ‘Hé? Nu al?’ Als je zegt dat je griep hebt, dan weet iedereen waar je het over hebt. Worden er geen vervolgvragen gesteld. Als je zegt dat je overgangsklachten hebt, vragen veel collega’s door. Daar heb ik helemaal geen zin in.’
Een nieuwe stap
‘En óf de overgang me belemmert in mijn werk. Ik mis dingen door moeheid en hoofdpijn, ben echt veel minder scherp. Daar word ik chagrijnig van. En droevig. De overgang belemmert me in mijn loopbaan. Ik zou best graag een nieuwe stap willen zetten maar dat doe ik nu niet. Wat ik nu doe kan ik voor een groot deel op de automatische piloot uitvoeren. Ik heb mijn credits verdient bij mijn collega’s. Ik kan het me niet veroorloven om nu aan iets nieuws te beginnen. Die energie heb ik helemaal niet.’
Thuiswerken
‘Praktisch zijn er ook uitdagingen. Ik moet regelmatig aanwezig zijn bij zittingen die uren kunnen duren. Dan kan ik moeilijk naar het toilet. Dat geeft onzekerheid. Wat dat betreft was het regelmatige thuiswerken voor mij een uitkomst.’
Tijdloosheid
‘Op mijn werk wordt al jaren een cursus over de overgang gegeven. Daar ga ik me voor aanmelden. Misschien helpt het om te zien dat ik niet alleen ben. En misschien krijg ik daar meer handvatten. Om dat gevoel van ouder worden en veranderen te handelen. Ik houd van veranderingen, maar die wil ik graag zelf bepalen. Dit heeft me totaal overvallen. Opeens is de tijdloosheid die je ervaart tussen je 35ste en 45ste voorbij en word je nadrukkelijk bepaald bij oud worden. Grijze haren, zere gewrichten, een lijf dat z’n eigen gang gaat. Ik had het heel fijn gevonden als alles bij het oude was gebleven.’
Droevig
‘De overgang vergroot gevoelens uit. Ik had er vroeger geen last van als anderen hun leven goed voor elkaar hadden. Nu kan ik daar opeens niet goed meer tegen. Ik word overal droevig van en vind mijn eigen leven nu niet zo leuk.’
Flinke griep
‘Ik vind het aan de ene kant wel fijn dat praten over de overgang op de werkvloer nog echt een taboe is. Het is al erg genoeg dat ik er zo’n last van heb. Dat houd ik graag voor mezelf. Maar ik vind het ook frustrerend dat dit zo’n invloed heeft op mijn werk. Dat zou toch bespreekbaar gemaakt moet worden. Ik zou collega’s die geen idee hebben wat overgangsklachten graag willen uitleggen dat ik liever een flinke griep heb dan een paar dagen menstrueren. Dat het om meer gaat dan een keertje hoofdpijn. Echt veel meer.’
*) Om privacyredenen is Rifka’s voornaam veranderd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
