Een scheiding uit de boekjes. Geen vechtscheiding of woorden om boedel en kinderen. Zo kenmerkt Natasja, toen werkende als zelfstandig financieel adviseur, haar eigen scheiding. Toch maakt het scheidingsproces meer impact op haar werk, dan ze aanvankelijk denkt. ‘Ik was altijd een aanpakker. Ik verzette bergen werk. Door de scheiding liepen mijn prestaties terug. Dat had ik totaal niet zien aankomen. Mijn ex en ik hadden geen ruzies of vervelende app-wisselingen, die je van je werk houden. Uiteindelijk kostte de scheiding mij toch een grote opdracht.’
De schaamte
Natasja’s ex-partner besluit na 24 jaar huwelijk een streep door het huwelijk te zetten. Voor haar totaal onverwacht. ‘De kinderen waren gelukkig op leeftijd, dus we hoefden geen ouderschapsplan te regelen. Het was een redelijk soepele scheiding. Toch vertelde ik het niet direct aan alle opdrachtgevers. Soms heel subtiel, door mijn meisjesnaam aan te passen in mijn handtekening. Het is toch een vorm van schaamte. Dat gelukkige gezin, waar je aanvankelijk voor kiest, kon ik niet waarmaken. Ik had gefaald. Ik hield het liever privé. En mijn hoofd stond er ook niet naar om het iedereen te vertellen. Werk was afleiding. Mijn enige houvast in een roerige tijd. Zeker als zelfstandig ondernemer met 2 medewerkers in dienst. Ik had geen keuze om te stoppen met werk op dat moment.’
Openheid van zaken
Uiteindelijk moest Natasja wel iedereen op de hoogte brengen. Helemaal omdat haar adres veranderde toen zij verhuisde en haar adres wijzigde. ‘Ik kreeg veel steun van klanten. Toch maakte de scheiding impact op mijn werkprestaties in retroperspectief. Ik verloor mijn concentratie en presteerde minder. Daar ben ik van geschrokken. Ik had niet verwacht dat mijn appeltje eitje scheiding zoveel uitwerking zou hebben op mijn werkzaamheden. Uiteindelijk ben ik door de scheiding mijn grootste opdrachtgever kwijtgeraakt. Al is dat natuurlijk nooit zo uitgesproken. Hij was veeleisend en verwachtte veel van mij. Daar kon ik op dat moment niet aan voldoen. Wat ik voorheen deed, presteren op hoog niveau, lukte mij niet meer. Als ik een stap terug had gedaan, had ik de klus misschien wel gehouden.’