Het is een zeer uitzonderlijke situatie. In april hebben de vakbonden nog een cao afgesloten met de werkgevers die loopt tot en met 31 december 2023. Daarin werd een loonverhoging afgesproken van ongeveer 6,5 procent voor twee jaar. Dat leek toen een mooi resultaat. Met een daarna oplopende inflatie tot ruim 14 procent, blijkt dit nu ruim onvoldoende te zijn. Werknemers in de VVT kunnen de hogere prijzen van energie en boodschappen niet betalen en komen in financiële problemen.
Extreme situatie
Bij meerdere organisaties in de VVT wordt duidelijk dat het aantal werknemers met loonbeslag oploopt tot soms wel 20 procent. Dit betekent dat de schulden zo hoog zijn opgelopen dat een verplichte afbetaling uit een deel van het loon moet worden opgelegd. Dit is een extreme situatie die zich nog niet eerder heeft voorgedaan. Bestuurder Jorick de Bruin van CNV Zorg & Welzijn: ‘We zien bij medewerkers in de ouderenzorg en thuiszorg steeds meer financiële problemen ontstaan. Hoewel wij begin dit jaar een mooie nieuwe cao voor deze sector hebben afgesproken, hadden we toen niet kunnen voorzien wat voor enorme prijsstijgingen plaats zouden gaan vinden. Om die reden is het echt nodig om voor de medewerkers een aanvullende loonstijging af te spreken. Hierbij moeten de politiek en andere financiers van de sector hun verantwoordelijkheid nemen voor de medewerkers die deze belangrijke sector dragen.’
Niet afzijdig houden
De werkgeversorganisaties Actiz en Zorgthuisnl erkennen de problematiek en willen met de bonden zoeken naar een oplossing. Gisteren zijn partijen er nog niet uitgekomen. In januari praten ze verder over de situatie. Daarbij wordt ook een nadrukkelijk beroep gedaan op de financiers van de VVT-sector (politiek en verzekeraars), die zich niet afzijdig kunnen houden van deze grote problemen bij de medewerkers die het hart van de verpleeg-, thuis- en ouderenzorg vormen.
Ondertussen wordt ook aan andere tafels in de zorg gesproken over inflatiecorrectie in de lonen. Als in de VVT geen aanvullende afspraken komen, ontstaat een groot verschil met de andere zorgsectoren en zeker met de rest van de arbeidsmarkt, wat het aantal vacatures alleen maar verder zal doen toenemen, en daarmee uitval van zorg en een steeds hogere werkdruk.