Besmette werknemers
Vorige week werd bekend dat de richtlijnen van het RIVM over het gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen in langdurige zorg waren gebaseerd op schaarste. Niet de veiligheid van patiënten en zorgverleners bleek daarvoor leidend, maar het tekort aan middelen. Zorgverleners werkten door, onbeschermd tegen het coronavirus. Langdurig zieke werknemers blijven met een flink inkomensgat zitten. Het kabinet moet hiervoor zijn verantwoordelijkheid nemen met een ruimhartig noodfonds. CNV eist een veel grotere pot dan de reeds toegezegde 10 miljoen euro.
Laagstbetaalden
De druk op mensen in zorg en welzijn was voor de coronacrisis al enorm en veel zorgverleners hebben in normale tijden al grote moeite om van hun salaris rond te komen. Veertig procent verdient bij een volledige werkweek nog geen 30.000 euro per jaar. CNV wil die loonkloof aan cao-tafels overbruggen: maar dat kan alleen als de politiek structureel meer geld voor salarissen vrijmaakt. Werknemers en werkgevers spannen zich met programma’s zoals Sterk in je Werk tot het uiterste in om instroom en behoud van zorgpersoneel te verbeteren. Doe onze gezamenlijke inspanningen niet teniet, schrijft voorzitter Anneke Westerlaken aan de Tweede Kamercommissie voor VWS.
Loonruimte steeds weggestemd
De Tweede Kamer stemt vandaag voor de vijfde keer over een structurele loonsverhoging. Tot vier keer toe hebben regerende partijen betere beloningen weggestemd. Westerlaken dringt bij de politiek aan op een Zorgakkoord, om structureel meer geld vrij te maken voor de medewerkers, met name voor de laagstbetaalde groepen:
‘Iedere zorgverlener moet kunnen rekenen op een fatsoenlijk salaris. Grijp uw kans en doe recht aan de hardwerkende zorgverleners: zij dragen een enorme werklast met grote verantwoordelijkheden, lopen de grootste gezondheidsrisico’s, maar krijgen nog steeds niet waar zij recht op hebben!’
