In het debat deze week werd duidelijk dat de Kamer ongeduldig wordt over het niet leveren van goede maatregelen aan zorgmedewerkers die geconfronteerd worden met Long-Covid. Hoe staan we er nu precies voor? Vier vragen aan de CNV-experts over Long-Covid.
Volgens de minister is het te vroeg om Long-Covid te bestempelen als beroepsziekte. Hoe ziet CNV dat?
CNV wijst erop dat - los van de formaliteiten rond een erkenning als beroepsziekte - cijfers aantonen dat de problemen rond covid onder zorgpersoneel relatief groot zijn: de besmettingscijfers zijn hoger en zorgpersoneel is oververtegenwoordigd in de long-covid meldingen door bedrijfsartsen. Daarbij komt dat we inmiddels weten dat er veel is gewerkt met te weinig beschermingsmiddelen, zeker in de eerste coronagolf.
Er is kortom alle reden om voor zorgpersoneel aanvullende maatregelen te nemen. En dat er haast bij is moge duidelijk zijn: de rekeningen moeten elke maand betaald worden en ze krijgen minder geld dan toen ze nog volop konden werken.
De minister trekt geld uit voor een fonds om patiënten met Long-Covid langer in dienst te kunnen houden. Goede zet?
Het is goed dat de minister hiermee erkent dat er extra maatregelen nodig zijn. Maar de route die het ministerie nu kiest, schiet aan alle kanten tekort. De subsidie gaat niet naar de zieke werknemer, maar naar de werkgever. Die kan het moment van uitstroom naar de WIA een half jaar uitstellen en krijgt de helft van de kosten daarvoor vergoed. Maar de inkomensval door de besmetting met Long-Covid wordt er op geen enkele manier door opgelost en de klachten die deze mensen hebben, zijn na dat half jaar meestal nog niet weg. CNV wil dus dat er een betere regeling komt, die zieken compenseert voor verlies aan inkomen en een aanpak om zorgpersoneel met Long-Covid ook op de langere termijn te ondersteunen.
CNV vindt dat de overheid verantwoordelijkheid moet nemen. Wat zou er moeten gebeuren?
De kern is dat de mensen centraal moeten staan. Zij hebben in de uitvoering van hun werk, risico's gelopen met hun gezondheid. Ze zijn doorgegaan met het verlenen van zorg, aan covidpatiënten, maar ook aan al die mensen die niet zonder zorg kunnen. Dat was geen keuze: de zorg moest door, in het belang van ons allen. Nu is het tijd om met zijn allen te gaan staan voor de zorgmedewerkers die ziek zijn geworden. Het kan niet zo zijn dat zij als dank voor bewezen diensten opgezadeld worden met een loonkorting wegens langdurige ziekte en vervolgens de WIA ingaan.
Wij vragen als CNV twee dingen: inkomensschade compenseren en een aanpak voor de langere termijn. Die langetermijnaanpak is van belang omdat we nog dagelijks nieuwe inzichten krijgen over het verloop van Long-Covid. Dat geeft ook hoop op behandelingen die effectief zijn, waardoor mensen weer herstellen. We kunnen tegen die achtergrond niet accepteren dat we waardevolle medewerkers afschrijven voor de zorg.
Wat gaat CNV nu doen?
We gaan door met druk uitoefenen op de overheid om dit goed te regelen. Waarderen is investeren, en als er een ding duidelijk werd in de afgelopen jaren, is het dat we niet zonder de medewerkers in de zorg kunnen. Herinner je het klappen voor de zorg nog? Laten we vanuit die geest nu ook werken aan oplossingen voor de zorgmedewerkers die nu de klappen krijgen!
