De aanstelling van een verkenner die boven de partijen staat, geeft hoop om uit dit conflict te komen. Tegelijkertijd mogen we de realiteit niet uit het oog verliezen. Het is nog geen gelopen race.
Hoe staan we er nu voor?
Het was een ongekend heftig jaar voor de apotheekmedewerkers met vruchteloze onderhandelingen en achttien (!) stakingsacties. De acties hebben ervoor gezorgd dat er eindelijk aandacht is gekomen voor de jarenlange onderbetaling van de apothekersassistenten en hun collega’s. En dat niet alleen. Het publiek en de politiek is duidelijk gemaakt dat het werk in de apotheek ertoe doet. Dat apothekersassistenten zorgprofessionals zijn die onder steeds zwaardere omstandigheden hun werk moeten doen.
Groter probleem
Jammer genoeg is er nog geen nieuwe cao. Gaandeweg is steeds duidelijker geworden dat het cao-conflict onderdeel is van een groter probleem; namelijk een falende financiering van de apotheeksector. Ook andere partijen die niet aan de cao-tafel zitten (de zorgverzekeraars en de minister), zijn daar onderdeel van. Zo bestaat er nog steeds geen inzicht over wat nu precies met de OVA-gelden is gebeurd. Behalve dat zeker is dat die de medewerkers onvoldoende hebben bereikt.
Het is nu aan Van Rijn om partijen aan te geven hoe zij uit dit slepende conflict kunnen komen. De vakbonden hebben de acties opgeschort om dit proces de kans te geven. Tevens grijpen we de contacten met Van Rijn aan om hem de informatie te geven die wij van belang vinden voor een goede uitkomst.
Over de brug komen
Een nieuwe cao die in lijn is met het ultimatum, heeft voor ons prioriteit. Wij hebben met Van Rijn besproken dat die er wat ons betreft binnen 4-6 weken zou moeten liggen. Hij was het met ons eens dat dit niet veel langer moet duren. Wij kijken daarvoor in de eerste plaats naar de werkgevers. Zij zijn het die met ons de cao afsluiten en over de brug zullen moeten komen. Als dit niet lukt, zullen wij weer in actie komen. Laten we hopen dat het niet zover hoeft te komen.
