Het aankomend kabinet staat voor een enorme uitdaging: het aantrekken en behouden van genoeg medewerkers voor de zorgen onderwijssector, ooit de hoekstenen van maatschappelijke vooruitgang. Willen we voorkomen dat deze onmisbare sectoren verder leeglopen, dan is nú actie noodzakelijk: naast meer geld is er ook grote behoefte aan waardering, vertrouwen en verbetering van de arbeidsomstandigheden. Publieke en financiële erkenning voor het cruciale werk in zorg en onderwijs kan niet worden overschat. Na het maatschappijbrede applaus is het hoog tijd om te investeren in werkelijk aantrekkelijke salarissen voor de uitvoerders aan de basis van zorg en onderwijs. De sectoren zijn nu al niet meer concurrerend in een steeds veeleisender arbeidsmarkt. Maar geld is zeker niet de enige factor.
1) Vaste contracten zijn niet alleen belangrijk voor stabiliteit op het werk, maar ook voor de financiële toekomst van medewerkers, zoals bij het kopen van een huis. 2) Veiligheid en ruimte op de werkvloer zijn niet-onderhandelbare eisen. Juist medewerkers in zorg en onderwijs – die vaak geneigd zijn de zorg voor anderen voor hun eigen behoeften te stellen - moeten zich gewaardeerd voelen en kunnen vertrouwen op een omgeving waarin hun fysieke en mentale welzijn prioriteit heeft. Medewerkers willen zich gehoord voelen en dat terugzien in besluitvorming.
